dünyanın en yalnız balinası

dünyanın en yalnız balinası bilgi90'dan bulabilirsiniz

Dünyanın En Yalnız Balinası, O Kadar da Yalnız Olmayabilir

Tuhaf şarkı ilk defa 1989 yılında, ABD donanmasının Puget Boğazı zeminine yerleştirdiği gizli algılayıcılar ile duyulmuş. Hidrofon adı verilen bu cihazlar esasında Sovyet denizaltılarının gürültüsünü yakalama amacı taşısa da, cihazların bir kısmının gizliliği kaldırılınca araştırmacılar bunları hiç de sessiz bir yer olmayan okyanusun gürültüsünü dinlemek için kullanmaya başlamışlar. 7 Aralık 1992 günü bir teknisyen, balina şarkısına benzeyen bir gürültü olduğunu belirlemiş. Fakat bu ses, ilginç bir şekilde 52 hertz frekansında geliyormuş. Leslia Jamisan, Atavist dergisinde kaleme aldığı “52 Mavi” yazısında şöyle aktarıyor:

Bir mavi balina için (ki görünüşe göre bu da onlardan biri) 52 hertzlik bir frekans, alışılmışın dışında bir seviye. Mavi balinalar genelde 15-20 aralığında olur; insan kulağının duyabileceği sınırda, neredeyse algılanamaz bir gürültüdür bu. Fakat araştırmacıların önünde, Pasifik sularından çok tiz bir şarkıyla geçen bir canlının ses imzası duruyor.

Bu ilginç ses perdesi araştırmacıların, medyanın ve halkın dikkatini çekmiş. Hepsi, 52 hertz balinası veya 52 mavi ismi verilen bu balinanın hikayesini merak etmiş. ABD Ulusal Deniz Memelileri Laboratuvarında çalışan ve balinanın sesini dinleyen araştırmacı Kate Stafford, New York Times gazetesinden Andrew Revkin’e şöyle aktarıyor: “Bu bireyin o zorlu ortamda en az 12 yıldır yaşayabilmiş olması, hiçbir sorun olmadığını gösteriyor”. Fakat bulgunun üzücü bir yanı olduğunu da kabul ediyor Stafford. “Balina ‘Ben buradayım’ diyor ancak çağrısına kimse yanıt vermiyor.”

İşte, 52’nin daha iyi duyulabilmesi için hızlandırılan sesi:

Birçoklarına göre bu balina, dünyanın en yalnız balinası. Hatta Yalnız Balina’nın bulunması için para toplanmaya bile başlanmış. (Bir sürü ses kaydı olsa da, hayvanı henüz kimse bulmuş değil. Ses okyanusta çok uzun mesafeler kat ediyor.)

Ses kayıtlarına 12 yıldan uzun süre harcayan ve Woods Hole Okyanus Bilimi Enstitüsünde deniz memelisi araştırmacısı olarak çalışan Bill Watkins, balinanın kesinlikle eşsiz olduğuna kanaat getirmiş. Fakat bazı araştırmacılar, balinanın yalnız olduğuna yönelik anlatıyı sorguluyor.

Chris Baranuik, BBC Nature sitesinde şöyle yazıyor:

“Karşıt görüşlülerden biri de Ithaca – Cornell Üniversitesinde çalışan Christopher Willes Clark. 1993 yılında 52Hz balinasını kayıt altına alan Clark, hayvanın göründüğü kadar anormal olmadığını söylüyor. Şimdiye dek bireye özgü pek çok tipte balina çağrısı tespit edilmiş ve yapılan bazı çalışmalarda, belli bölgelerde yaşayan balina gruplarının lehçeleri olduğu öne sürülmüş. Bunu düşündüğünüz zaman, 52Hz balinasının “o kadar da benzersiz olmadığını” söylüyor.

Dahası Clark ve diğer araştırmacılar, bazı kişilerin 52Hz balinasının duyulamadığı veya daha düşük frekansta çağrı yapan “normal” mavi balinalarca anlaşılamadığı görüşüne karşı çıkıyor. “Hayvanın şarkısı, tipik bir mavi balinanın şarkısıyla birçok ortak özellik taşıyor” diyor. “Mavi balinalar, oluklu balinalar ve kambur balinalar; tüm bu balinalar onu duyuyor, sağır değiller. Sadece kendisi biraz tuhaf.”

Birçokları balinanın erkek olduğunu düşünse de, balinanın cinsiyeti ve hatta türü henüz bilinmiyor. Gizemli balina, iki farklı türün melezi de olabilir. Fakat sergilediği davranış kalıpları, kendisinin bir mavi balina olduğunu gösteriyor gibi. “Mavi balinalar ile tamamen aynı mevsimselliği sergiliyor” diyor Kate Stafford BBC’ye. “Bill ve meslektaşlarının bulduğu göç kalıplarına bakarsanız, aynı şey olduğunu görürsünüz. Dolayısıyla, bu hayvanın en azından bir kısmının mavi balina olduğundan çok eminim.”

Üstelik şarkıyı birden fazla balina bile söylüyor olabilir. Baranuik, 2010 yılında ABD’nin Kaliforniya açıklarında yer alan bir algılayıcının, Wilkins’in keşfettiği kalıbı takip ediyor gibi görünen çağrılar kaydettiğini fakat çağrıların birbirinden çok ayrı algılayıcılarda görüldüğünü aktarıyor. Scripps Okyanus Bilimi Enstitüsünde çalışan John Hildebrand’e göre bu durum, birden fazla hayvanın şarkı söylüyor olabileceği anlamına geliyor.

52 hertz şarkısını kimin söylediği; söyleyenin yalnız bir birey mi olduğu yoksa bir grup melez mi olduğu ancak yoğun şekilde yapılacak araştırmalarla ortaya çıkabilir. Bu esnada, geri kalanlarımız da bekleyip dinlemeye devam edecek.

Yazar: Marissa Fessenden/Smithsonian Dergisi. Çeviren: Ozan Zaloğlu.

Yazı kaynağı : popsci.com.tr

52 Mavi - Dünyanın En Yalnız Yaratığı - Barış Özcan

1989’da Pasifik Okyanusu’nda alışılmadık bir ses duyuldu.

ABD tarafından okyanusun çeşitli bölgelerine özel mikrofonlar döşenmişti, hidrofonlar. Sovyet denizaltılarının sesini duyabilmek için. Fakat soğuk savaş sona erdikten sonra artık bu mikrofonlar bilim insanları tarafından kullanılmaya başlamıştı. Gezegenimizin içinde başka bir gezegen gibi olan okyanusun derinliklerinden gelen seslere, özellikle de balinalardan gelenlere kulak veriliyordu.

İşte 1989’da duyulan o ses, bu mikrofonlar sayesinde tespit edildi. Ancak onu kaydeden kişi bu kez bir farklılık olduğunu hissetmişti. Teknik ölçümleri yaptıktan sonra bu fark kesinleşti. Sesin frekansı 52 Hertz idi. Oysa balinalar 15-25 Hertz aralığında ses çıkartır. Sonraki yıllarda yapılan ölçümlerde aynı ses defalarca duyulup kaydedildi ve anlaşıldı ki bu ses tek bir kaynaktan geliyor. Tek bir balinadan. Tahminen bir fin balinası ya da mavi balinadan. Belki de ikisinin karışımı hibrit bir tür. Bilim insanları çıkardığı sesin frekansının 52 Hertz olmasından ötürü ona “52 Mavi” adını verdiler. Bazıları da bu frekansta ses çıkaran başka hiç bir balina olmadığı için ona “dünyanın en yalnız balinası” dediler.

Balinalar ses çıkartır mı? Bırakın ses çıkartmayı şarkı bile söylerler. Bırakın şarkı söylemeyi albüm bile yaparlar. “Kambur Balina Şarkıları” 1970’de biyo-akustikçi Roger Payne tarafından özel bir teknikle kaydedildi. Çünkü 15-25 Hertz aralığı insan kulağının zar-zor duyabileceği en alt sınırda. Albüm 100.000’den fazla satarak tüm zamanların en çok dinlenen hayvan müzik listelerinde 1 numaraya yerleşti. (Böyle bir müzik listesi yok ama olsaydı yerleşirdi 🙂

Pek çok sanatçı bu seslerden etkilenip kendi şarkılarında kullandı. Carl Sagan bunları “Dünyanın Sesleri” adını verdiği kayıtlara ekleyip Voyager araçlarıyla uzaya gönderdi.

Tabi balinalar bu şarkılarını sadece popülerlik uğruna söylemiyorlar. Yönlerini tayin etmek, yiyecek bulmak, birbirleriyle iletişim kurmak için bu sesleri çıkarıyorlar. En önemlisi de kendilerine bir eş bulabilmek için. Eşlerine şarkı söylüyorlar. Ne kadar romantik değil mi? Şu bilgiyi verince bakalım aynı şekilde düşünebilecek misiniz? Erkek mavi balinaların sesi o kadar güçlü ki seslerinin şiddeti 180 desibeli geçiyor. Yarım kilo dinamiti 5 metre ötenizde patlatınca duyacağınız sesin şiddeti bu. Dolayısıyla  dünyanın bu en büyük cüsseli hayvanları aynı zamanda dünyanın en yüksek sesli hayvanları. Bu sayede okyanusta 1100 km uzaktan bile bu sesler duyulabiliyor.

52 Mavi adındaki bizim balina da işte bu sayede yıllardır izleniyor. İzleniyor derken bugüne kadar onu görebilen kimse yok. Ama çıkardığı sesler çok tutarlı. Hareketlerinde de herhangi bir gariplik yok. Diğer mavi balinalar gibi günde 30 ila 70 km yol kat ederek Alaska’dan Meksika’ya kadar uzanan göç yollarını takip ediyor. Araştırmacılar onun seslerini tam 12 yıl takip ettikten sonra bilimsel bir rapor yayınlamışlar. Raporda diyor ki:

“Benzer karakteristiklere sahip başka hiç bir çağrı duyamadık. Her seferinde sadece bir ses. 52 Hertz frekansında bir çağrı. Onunla çakışan herhangi bir cevap çağrısıysa, hiç olmadı.”

Koskoca okyanusta, tek başına, yapayalnız bir balina. Çıkardığı sesleri diğerleri duyamıyor. Şuranda bir yerlerde onu bulup kucaklama hissi oluştu mu? Neden biliyor musun? Onda kendini gördüğünden. Biz de yalnızız aslında. Hepimiz kendi dünyamızda, kendi hayat okyanusumuzda yüzüyoruz. Bazen seni kimsenin anlayamadığını hissetmek gibi değil mi o balinayı düşününce içinde oluşan his. Sanki seni de kimse duyamıyor. Aslında gerçekten de bu dünyada hiç kimse sen olmanın ne demek olduğunu tam olarak anlayamaz. Kimse bu dünyayı tam olarak senin gözlerinden algılayamaz. Hepimiz başka bir telden çalarız, ayrı bir frekansta konuşuruz. 52 Mavi adlı o balina gibi kendi hayat okyanusumuzda yalnız doğarız. Bizi anlayacak birilerini bulabilmek için kendi içimizden şarkılar söyleyerek dolaşırız. Ve en sonunda bir gün yalnız başımıza ölürüz.

Dünyanın en yalnız yaratığı 52 Mavi adlı o balina mı yoksa biz miyiz? Karar verebilmek zor. En azından onun gibi biricik olduğumuzu bilelim. Hepimiz biriciğiz.

Yazı kaynağı : barisozcan.com

Dünyanın En Yalnız Balinası : 52 Hertz - BİRİKTİRDİKLERİM

52 Hertz Balinası – Dünyanın en yalnız balinası

1989’da Pasifik Okyanusu’nda alışılmadık bir ses duyuldu. ABD tarafından okyanusun çeşitli bölgelerine Sovyet denizaltılarının sesini duyabilmek için özel mikrofonlar döşenmişti, daha sonra soğuk savaş sona erdi ve artık bu mikrofonlar bilim insanları tarafından kullanılmaya başlamıştı. Gezegenimizin içinde başka bir gezegen gibi olan okyanusun derinliklerinden gelen seslere, özellikle de balinalardan gelenlere kulak veriliyordu. İşte 1989’da duyulan o ses, bu mikrofonlar sayesinde tespit edildi. Ancak onu kaydeden kişi bu kez bir farklılık olduğunu hissetmişti. (Bu sesleri yazının sonunda dinleyebilirsiniz.) Teknik ölçümleri yaptıktan sonra bu fark kesinleşti.

Sesin frekansı 52 Hertz idi

Oysa balinalar 15-25 Hertz aralığında ses çıkartır. Sonraki yıllarda yapılan ölçümlerde aynı ses defalarca duyulup kaydedildi ve anlaşıldı ki bu ses tek bir kaynaktan geliyor. Tek bir balinadan. Tahminen bir fin balinası ya da mavi balinadan. Belki de ikisinin karışımı hibrit bir tür. Bilim insanları çıkardığı sesin frekansının 52 Hertz olmasından ötürü ona “52 Mavi” adını verdiler.

Bazıları da bu frekansta ses çıkaran başka hiç bir balina olmadığı için ona “dünyanın en yalnız balinası” dediler. Balinalar ses çıkartır mı? Bırakın ses çıkartmayı şarkı bile söylerler. Bırakın şarkı söylemeyi albüm bile yaparlar. “Kambur Balina Şarkıları” 1970’de biyo-akustikçi Roger Payne tarafından özel bir teknikle kaydedildi. Çünkü 15-25 Hertz aralığı insan kulağının zar-zor duyabileceği en alt sınırda.

Dünyanın en yalnız balinası “Romantik balina”

Pek çok sanatçı bu seslerden etkilenip kendi şarkılarında kullandı. Carl Sagan bunları “Dünyanın Sesleri” adını verdiği kayıtlara ekleyip Voyager araçlarıyla uzaya gönderdi. Yönlerini tayin etmek, yiyecek bulmak, birbirleriyle iletişim kurmak için bu sesleri çıkarıyorlar ve en önemlisi de kendilerine bir eş bulabilmek için. Çok romantik değil mi? Eşlerine şarkı söylüyorlar.

Bu bilgiyi duyunca yine de romantik diyebilecek misin bakalım. Erkek mavi balinaların sesi o kadar güçlü ki seslerinin şiddeti 180 desibeli geçiyor. Yarım kilo dinamiti 5 metre ötenizde patlatınca duyacağınız sesin şiddeti bu. Dolayısıyla dünyanın bu en büyük cüsseli hayvanları aynı zamanda dünyanın en yüksek sesli hayvanları. Bu sayede okyanusta 1100 km uzaktan bile bu sesler duyulabiliyor.

Diğer mavi balinalar gibi günde 30 ila 70 km yol kat ederek Alaska’dan Meksika’ya kadar uzanan göç yollarını takip ediyor. Araştırmacılar onun seslerini tam 12 yıl takip ettikten sonra bilimsel bir rapor yayınlamışlar. Raporda diyor ki: “Benzer karakteristiklere sahip başka hiç bir çağrı duyamadık. Her seferinde sadece bir ses. 52 Hertz frekansında bir çağrı. Onunla çakışan herhangi bir cevap çağrısıysa, hiç olmadı.”

Rapçi Server Uraz’ın da 52 Hertz isminde bir albümü var. Albüm de 52 Hertz Balinası kliplerde sıkça kullanıldı. Server Uraz, hem albümdeki şarkılarda hem de kliplerinde sanatsal ve toplumsal birçok gönderme yapıyor zaten. Albüme 52 Hertz ismini koyarak verdiği bir mesaj var yani. Özellikle Koma şarkısının klibinde sanatsal çok fazla gönderme var. Bir göz atın derim. Evet konumuza geri dönelim ne diyorduk.

Koskoca okyanusta, tek başına, yapayalnız bir balina.

Çıkardığı sesleri diğerleri duyamıyor. Şu anda sen de onu bulup sımsıkı sarmak, yalnızlığına ortak olmak istemedin mi? Neden bunu istiyorsun bilmek ister misin? Onda kendini görüyorsun çünkü. Biz de yalnızız aslında. Öyle değil mi? Hepimiz kendi dünyamızda, kendi hayatımızın okyanusun da yüzüyoruz. Bazen seni kimsenin anlayamadığını hissetmek gibi değil mi o balinayı düşününce içinde oluşan his. Sanki seni de kimse duyamıyor. Kimse de senin dünyanı sen kadar anlayamaz. Kimse bu dünyayı tam olarak senin gözlerinden algılayamaz. Hepimiz aynı frekansta farklı farklı düşünür, konuşuruz. Aynı 52 Mavi balina gibi kendi dünyamızda yeniden hayat bulmaya çalışırız. Bir gün bizi anlayan birileri çıkacak diye bekleriz. Dünyanın en yalnız yaratılanı balina mı yoksa biz insanlar mı? Bunun cevabı zor belli ki. Bildiğimiz bir şey varsa hepimizin en güzel şekilde vücud bulduğu. 52 Mavi balina gibi hepimiz tek ve özeliz.

Konuyu araştırırken Barış Özcan’ın videosu güzel bir kaynak oldu benim için.

Yazı kaynağı : www.biriktirdiklerim.com

Yorumların yanıtı sitenin aşağı kısmında

Ali : bilmiyorum, keşke arkadaşlar yorumlarda yanıt versinler.